Sylphia

Bij een bezoek aan een woongroep voor Surinaamse ouderen horen we een vrolijke stem achter de portiek. Het is Sylphia, een 94-jarige vrouw die hier al 20 jaar woont. 

In Amsterdam-West komen we vaak bij woningen waar de verhalen net zo kleurrijk zijn als de woning zelf. Als energiecoaches zijn er momenten waarop we eenvoudigweg genieten van de prachtige verhalen en scènes die we tegenkomen terwijl we besparingsmaatregelen uitvoeren. Neem bijvoorbeeld het huis van Sylphia, met muren vol foto's van familie, vrienden, kaartjes, bloemen, meubels en potjes die zijn omgetoverd tot vaasjes en altaren, waarmee de herinneringen levend worden gehouden. 

Terwijl de energiefiksers hun weg vinden om 16 lampjes te vervangen, vertelt Sylphia enthousiast over haar familie en mensen die haar 'moeder' noemen vanwege haar grote betekenis voor de gemeenschap. Ze is niet alleen een geliefde lerares, maar ook opgeleid in de kerk voor begraaf- en huisceremonies. Sylphia is een bekend figuur in de buurt en staat altijd klaar om anderen te helpen.

Ze herinnert zich een jongen die haar hielp met de tuin en door een hond werd achternagezeten. Hij viel van een hek en kon twee dagen niet eten vanwege zijn verwondingen. Sylphia verzorgde hem met een speciaal middeltje; de volgende dag kon hij weer eten en sindsdien noemt hij haar 'ma'. Hij was verdrietig toen Sylphia naar Nederland vertrok. 

Toen ze hem vroeg wat hij zou doen als ze een ticket voor hem zou kopen, verklaarde hij haar voor gek. Maar Sylphia kocht toch het ticket. Nu woont hij in Amsterdam en komt regelmatig op bezoek. Zijn naam is Ricardo. 


Ricardo kocht haar twee parkieten, omdat Sylphia dol is op groen en dieren. In Suriname had ze wel twaalf honden, een ren vol kippen en hanen, konijnen en meer. Haar woning is vol met uitgeprinte en geplastificeerde afbeeldingen van dieren. Op de grond liggen plaatjes van een eendenfamilie en wolven, alsof ze iets beschermen. En dat doen ze vast, want Sylphia komt super optimistisch over. 

Ze zegt dat ze veel mensen heeft om op terug te vallen omdat ze vroeger zoveel heeft gegeven. Het voelt fijn om iets voor Sylphia terug te doen. Voordat we vertrekken, roept ze ons terug: "Wacht, wacht, wacht! Ik heb jullie namen, geboortedatum en telefoonnummer nodig. Dan bel ik jullie zodra jullie jarig zijn." Onze fikser was toevallig gisteren jarig en kreeg een grote knuffel.

Volgende
Volgende

Maaike’s verhaal